Rozedma płuc to rodzaj przewlekłej choroby płuc, która powoduje nadmierne rozciągnięcie i uszkodzenie worków powietrznych w płucach. Jest to jeden z najczęstszych rodzajów, występujący u około 5 milionów osób w samych Stanach Zjednoczonych. Na tę chorobę nie ma jeszcze lekarstwa, ale wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc w opanowaniu objawów i poprawie jakości życia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o rozedmie i jej objawach.

Co to jest rozedma płuc?

Rozedma płuc to choroba płuc, która uszkadza worki powietrzne w płucach, powodując, że tracą one elastyczność i stają się nadmiernie rozciągnięte. Utrudnia to wydalanie dwutlenku węgla i może powodować duszności, zwłaszcza podczas wykonywania prostych czynności, takich jak chodzenie czy wchodzenie po schodach. W niektórych przypadkach długotrwała rozedma może prowadzić do niewydolności oddechowej, która jest stanem zagrażającym życiu. W większości przypadków rozedma płuc jest spowodowana paleniem papierosów.

Jakie są objawy rozedmy płuc?

Duszność – jest to najczęstszy objaw rozedmy płuc, zwłaszcza podczas wykonywania prostych czynności, takich jak chodzenie lub wchodzenie po schodach. Pacjenci mogą również odczuwać ucisk w klatce piersiowej podczas oddychania.

Świszczący oddech – osoby z rozedmą płuc mogą również doświadczać świszczącego oddechu, który jest spowodowany, gdy uszkodzone worki powietrzne wibrują i powodują głośne, utrudnione oddychanie.

Zwłóknienie płuc – jest to rzadkie, ale poważniejsze powikłanie rozedmy. Powoduje ono pogrubienie tkanki płucnej i powstawanie blizn, co może utrudniać oddychanie.

Ból w klatce piersiowej – pacjenci z zaawansowaną rozedmą mogą odczuwać ból w klatce piersiowej podczas głębokiego oddychania lub kaszlu. Jest to objaw obrzęku płuc, który występuje, gdy płyn gromadzi się w płucach z powodu braku tlenu.

Czy rozedma płuc jest śmiertelna?

Istnieją różne rodzaje rozedmy płuc, a większość z nich nie jest śmiertelna. Jednak niektóre rodzaje rozedmy mogą prowadzić do niewydolności oddechowej i śmierci. Najczęściej zdarza się to u osób z POChP, które zazwyczaj nie reagują dobrze na leczenie i mogą wymagać długotrwałej dodatkowej terapii tlenowej.

Czy rozedma płuc to nowotwór?

Nie, rozedma płuc nie jest rakiem. Jednak niektórzy ludzie, którzy mają rozedmę, zapadają na chorobę zwaną bronchiolitis obliterans, która jest również znana jako bronchioloalveolar carcinoma (BAC). Jest to rzadki rodzaj raka, który dotyka płuc i może wymagać operacji lub chemioterapii w celu jego leczenia. Nie jest znana przyczyna BAC i nie jest prawdopodobne, że u osoby z rozedmą płuc rozwinie się ten stan.

Rozedma płuc i długość życia pacjentów

Ogólnie rzecz biorąc, rozedma płuc jest stanem skracającym życie, chociaż tempo zależy od wielu czynników. Należą do nich rodzaj rozedmy oraz stan zdrowia pacjenta i jego styl życia. Należy pamiętać, że dane te są ogólnymi średnimi, a pacjenci mogą żyć dłużej lub krócej. Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci z POChP, którzy palą, umierają 10 do 20 lat wcześniej niż ci, którzy nie palą.

Jak leczy się rozedmę płuc?

Niestety, rozedma płuc nie ma obecnie lekarstwa. Jednak leczenie może pomóc w opanowaniu objawów i poprawie jakości życia. Rodzaje terapii stosowane w leczeniu rozedmy obejmują:

Ćwiczenia oddechowe – pacjenci mogą pracować z fizjoterapeutą, aby ćwiczyć techniki oddychania przeponowego, które pomagają skuteczniej wydalać dwutlenek węgla z płuc.

Utrata wagi – nadwaga może zwiększać ciśnienie w płucach i utrudniać oddychanie. Zmniejszenie wagi poprzez dietę i ćwiczenia może pomóc w poprawie oddychania.

Leki – pacjentom mogą zostać przepisane leki, które pomogą poprawić objawy i ułatwić oddychanie. Mogą to być leki rozszerzające oskrzela, które otwierają drogi oddechowe oraz sterydy, które zmniejszają stan zapalny w płucach.

Chirurgia – może zostać zaproponowana operacja zmniejszenia objętości płuc, która zmniejsza ilość tkanki w płucach i może poprawić oddychanie.

To tylko kilka z opcji leczenia dostępnych dla rozedmy płuc. Należy pamiętać, że leczenie nie jest lekarstwem i że objawy będą prawdopodobnie postępować z czasem.